May be it is time to start dedicated threads to certain aspects of football in connection to the Dutch style. I kick off with something I posted already, as it contains insight on how we can defend and be true to our Dutch heritage. https://decorrespondent.nl/2871/Bam...k-van-Vitesse-verklaard/317315118879-5856aa5c De vijfsecondenregel Deze tactiek is zo belangrijk voor Vitesse, dat ze haar een naam hebben gegeven: de vijfsecondenregel. Het is als een spel binnen een spel: Vitesse wil na balverlies telkens binnen vijf seconden de bal terug winnen. De theorie achter deze speelwijze is dat het moment direct na balverlies het beste moment is om de bal terug te winnen. Immers, de tegenstander heeft waarschijnlijk veel moeite moeten doen - een sliding, een schouderduw - om de bal in bezit te krijgen, heeft hem nog niet helemaal onder controle, en dat maakt hem kwetsbaarder. Bovendien staan zijn medespelers nog niet goed vrij, omdat ze tot enkele fracties van seconden geleden op verdedigen waren ingesteld. En als ze wel vrij staan, dan ziet de speler met de bal hen niet, omdat hij nog bezig is de bal onder controle te krijgen – en ook nog eens één of twee spelers van Vitesse in zijn nek heeft hijgen. Tegelijkertijd - ook vlak na het balverlies - schuiven de verdedigers van Vitesse op naar voren, zodat de afstand tussen de spits van Vitesse (de voorste man) en de centrale verdedigers (de achtersten) ongeveer 25 meter wordt. Daarmee is de ruimte voor de tegenstander klein, want achter de verdedigers staat de tegenstander buitenspel. En dat kleinere speelveld maakt het voor de jagende spelers van Vitesse weer eenvoudiger de bal te veroveren. In theorie zit dat er zo uit, volgens een interne animatie van Vitesse: De theorie van de vijfsecondenregel (Bron: Terry Peters/Vitesse) En in de praktijk kreeg Vitesse het soms goed voor elkaar. Een van de beste voorbeelden vond de staf deze scène uit de wedstrijd Waarin Vitesse beter was, maar toch verloor, volgens dit verslag PSV-Vitesse, waarvan Vitesses 'voetbalconditie-specialist' Terry Peters Peters op LinkedIn een animatie maakte. Deze scène: Scene tijdens PSV-Vitesse, 31 augustus 2014 (Bron: Terry Peters/Vitesse) Werd deze animatie: Animatie van de vijfsecondenregel tijdens PSV-Vitesse (Bron: Terry Peters/Vitesse) Bam-bam-bam, de bal is weer van Vitesse. Het liefst binnen vijf seconden, want dat is de tijd die ploegen gemiddeld nodig hebben om in aanvalsmodus te komen. De doelstelling van Bosz is dat de tegenstander daar niet eens aan toekomt; dat de brand is verstikt voordat die geblust moet worden. En als zijn ploeg deze wedstrijd-binnen-een-wedstrijd goed volbrengt, dan loopt de rest van het spel ook goed. Dan heeft de ploeg een hoog percentage balbezit, krijgt het veel doelkansen en geeft het weinig doelkansen weg. Precies wat er dit seizoen gebeurde, zoals ook de defensieve statistieken van Vitesse aantonen. De bloedhonden van Vitesse staan hun tegenstanders in de opbouw minder passes toe dan welke andere ploeg ook. (Bron: Sander IJtsma/Opta)
Druk zetten... you would almost think this is some new idea. Funny that Frank started out playing this way when he took over. Had some great ideas. Pressure immediately, attack through the middle, 1 dm, not moving players to positions they are unfamiliar with but instead picking a youth player. Now he's exactly the same as Martin Jol. 2 DM so you can retreat instead of pressure when you lose possession. Long ball tactics because the opponent (NAC for gods sake) might pressurize. An a-technical #10, Klaassen like we used to have Siem. And playing players out of position (Sinkgraven left wing, Schone right wing). And nobody confronts him with this shit.
What surprises me is that Feyenoord defends far more up the pitch than Ajax and attacks the opponent faster too. I had expected Ajax to be more situated close to us than is shown now. But the question is whether the players are fast enough to do it, starting in the midfield. Tete is one that I think has the speed, but at the moment lacks the experience to see situations immediately. But you have to have the guts to move up the pits as a defense. While Koeman wanted that, the then Feyenoord defense didnot dare it, resulting for instance in the match against Ajax in the ArenA in the midfield taken over by Ajax. But is it a consciously made choice by FdB or grew it that way.
https://www.voetbalprimeur.nl/nieuw...ral-ajax-hopeloos-faalden-in-zonedekking.html Hoe Feyenoord en (vooral) Ajax hopeloos faalden in zonedekking Gepubliceerd: maandag 28 januari 2019 om 16:10 Laatste update: maandag 28 januari 2019 om 16:27 Kopieer link Deel op WhatsApp Deel op Facebook De Klassieker tussen Feyenoord en Ajax toonde aan dat een goed uitgevoerde zonedekking in de Nederlandse top nog ver weg is. Na het nerveuze begin van de Rotterdamse defensie, was het aan beide kanten open huis, waarbij het gebrek aan verdedigende zonale organisatie en afspraken opvallend groot was. Dat gold voor de formatie van Erik ten Hag nog meer dan voor het elftal van Giovanni van Bronckhorst. Door Ruud Bijnen Zonedekking is kort verwoord 'het niet aan de bal laten komen van tegenstanders in de zone op het veld waar een speler verantwoordelijk voor is. Deze zone verplaatst mee met het verschuiven van de bal in bezit van de tegenstander.' Er zijn vele principes die bij deze vorm van verdedigen horen om spelers in eenvoudige afspraken duidelijk te maken hoe het werkt. Deze standaardprincipes waren zondag nauwelijks zichtbaar in de Klassieker die in Rotterdam werd afgewerkt. We lichten drie basisprincipes uit. Principe 1: achterin zoveel mogelijk op lijn verdedigen en met de gehele linie meebewegen met het spel van de tegenstander. In onderstaande afbeelding is te zien dat Tonny Vilhena direct de geboden ruimte pakte die door spelers Daley Blind en Lisandro Magallán (op de rode lijn) werd geboden. In een goed functionerende verdediging zouden zij op lijn moeten staan met de overige verdedigers. Genoemde spelers moesten in dit geval inhouden. Dat gebeurde niet en Vilhena kreeg een grote kans maar schoot met links net naast de kruising. Principe 2: Niet verder dan een meter of vijf doordekken op een tegenstander (behalve in de laatste twintig meter tot het doel). Dan overdragen aan de volgende linie en weer plaatsnemen in de eigen linie. Spelers in de verdediging die te ver doordekken, bieden direct ruimte aan bewegende spelers. De gevaarlijkste spelers die de ruimte kunnen benutten zijn de overlappende, diepgaande middenvelders. Jens Toornstra en Vilhena deden dat aan de kant van Feyenoord uitstekend. Zeker wanneer er centraal achterin bij Ajax werd doorgedekt. Feyenoord werd op die momenten direct gevaarlijk omdat Toornstra en Vilhena oog hebben voor de ruimte. De eerste vereiste is dan wel dat er centrale verdedigers weggelokt worden. Daarin was Robin van Persie zondag uitstekend op dreef. Naast zijn twee doelpunten wist hij het centrale duo van Ajax regelmatig uit positie te krijgen. In onderstaande afbeelding is te zien dat Vilhena het gat induikt dat is ontstaan doordat kort daarvoor Magallán Van Persie tot de middellijn doordekte. Lasse Schöne zag de loopactie van Vilhena vervolgens te laat. Noussair Mazraoui kwam te laat in positie waardoor Matthijs de Ligt moest kiezen tussen twee spelers, namelijk Sam Larsson in zijn rug of Vilhena die het gat indook. Maar ook aan de zijde van Feyenoord werd er met regelmaat doorgedekt. Donny van de Beek had echter niet het vermogen om in zijn eentje de ontstane ruimtes te belopen. De andere middenvelders, Lasse Schöne en Frenkie de Jong, zijn niet de spelers om voor ondersteuning in de diepgang te zorgen. Wat ook af en toe gebeurde, zoals zichtbaar op onderstaande afbeelding, is het uitstappen van een back van Feyenoord op de back van Ajax. In dit geval stapte Jerry St. Juste onnodig door op de opkomende Daley Blind, die al een man bij zich had. Daardoor ontstond direct ruimte achter de Feyenoord-back, waar in dit geval Dusan Tadic inliep. Als de bal op Kasper Dolberg goed was geweest had deze direct mee kunnen geven aan Tadic en had er voor het doel een overtal voor Ajax kunnen ontstaan. Principe 3: De verdediger is verantwoordelijk voor de tegenstander die hij aan de balkant voor zich heeft. In het geval van zonedekking is een speler niet bezig met zijn directe tegenstander, maar met de ruimte die hij moet verdedigen. Deze hangt af van waar hij staat op het veld. Waneer een middenvelder in de verdediging komt te staan, moet deze in zonedekking gaan denken. In onderstaande afbeelding is te zien dat Van de Beek en Mazraoui samen één tegenstander in de gaten hielden. Omdat Van de Beek in de laatste linie stond, werd hij verantwoordelijk voor de man die het dichtste bij hem aan de kant van de bal was. In dit geval was dat Berghuis. Hij had tijd genoeg om het de aanvaller heel lastig te maken, maar deed dat niet. Dat had de 2-1 voor Feyenoord tot gevolg. Uiteraard ging er veel aan de goal vooraf, waaronder een prima loopactie van de kruisende Berghuis en De Jong en Blind die niet de man volgden die uit de rug wegliep. Wanneer De Jong mee zou zijn gelopen met Larsson, had De Ligt bijvoorbeeld op Berghuis kunnen letten. Maar het denken in zones, was vooral van de Beek hier duidelijk vreemd. Beide ploegen hadden geen effectieve zonedekking waarbij de tactiek met de lopende middenvelders Vilhena en Toornstra de zwakte bij Ajax stevig blootlegde. Richting Real Madrid lijkt dit weinig goeds te voorspellen voor de Amsterdammers. Maar ook Feyenoord kan, ondanks dat het met liefst 6-2 won, op dit vlak nog wat les gebruiken. Ajax' aanvallende tactiek was in de overlap echter te statisch om de Feyenoorders in deze Klassieker op zonedekking pijn te doen. Ruud Bijnen is als voetbalanalist werkzaam voor Almere City, bezig aan zijn master in coaching aan het Cruijff Institute en kijkt voor VoetbalPrimeur naar de belangrijke wedstrijden.
The step-by-step breakdown of Van Dijk's moment of defensive majesty, via @DAHughes92.Also like the acknowledgement Sissoko's miss was also helped by two other #LFC players.https://t.co/H5BPHzSU8H— Kristian Walsh (@Kristian_Walsh) April 2, 2019
https://www.volkskrant.nl/sport/de-...n-doe-je-nu-en-niet-de-volgende-dag~beb6cbef/ De kunst van het verdedigen door Baumgartl en Veltman: ‘Hard werken doe je nu en niet de volgende dag’
@feyenoordsoccerfan asked me to copy it here Why does the Netherlands 'suddenly' have so many good defenders? The three most expensive defenders of all time include two Dutchmen, the best defender of Serie A is a Dutchman and the new right back of Barcelona is a Dutchman with American football nationality. Not bad for a country that thinks it cannot defend itself. The remarkable advance in this field can be explained by the changed requirements in the international top defenses. Rarely will a report have gone so wrong as Winners of Tomorrow. The eleven points in this document are the result of a conference with experts about the problems of Dutch football in December 2014. During that meeting in Utrecht, much was discussed about defense, physical development and winning mentality. With today's knowledge, the conclusions of that time are pretty laughable. "There is too little attention, knowledge and experience in the field of defense," can be read. "Many youth coaches have too little knowledge of defense, which means that the demands placed on the players are often too low. Also in training situations, players are not asked to do the utmost in defensive areas - top defending. " In the 2014/15 season, in which this was written down, the Dutch defenders already broke records. The small nineteen thousand playing minutes that our compatriots made at the time in the four biggest leagues (Premier League, La Liga, Bundesliga and Serie A) were more than ever. That did not happen for the least of clubs. Stefan de Vrij was immediately an undisputed basic player for Lazio. The same was true for Daley Blind at Manchester United. The luxury was so great that Virgil van Dijk, who truly excelled and broke records at Celtic, was only allowed to make his Orange debut when he was active in the Premier League with Southampton in the autumn of 2015. Louis van Gaal had also shown during the 2014 World Cup that Daryl Janmaat, Ron Vlaar and Bruno Martins Indi could hold their own in the top, provided the organization was right at team level. That nevertheless the finger went to missing individual qualities in defenders instead of tactical and cohesive shortcomings as the cause of the decline of Orange, was already puzzling at the time. Meanwhile, our advocates have become even more popular as an export product. After the summer of 2017, the number of minutes of our fellow countrymen in top competitions doubled again due to transfers from players such as Jeffrey Gouweleeuw, Karim Rekik, Hans Hateboer, Jetro Willems, Bram Nuytinck, Terence Kongolo and Jairo Riedewald. Not all of them are Orange material, but this illustrates characterizes the options in depth. This season, no fewer than 35 fellow countrymen are active at the highest level or at least they are under contract with a club from a top European competition. In addition to quantitative, there is also clearly an increase in quality. For Van Dijk (Liverpool) and Matthijs de Ligt (Juventus) amounts in excess of eighty million euros have been paid, making them the three most expensive defenders in the world together with Harry Maguire (Manchester United). At Barcelona (Sergiño Dest), Manchester United (Timothy Fosu-Mensah) and Paris Saint-Germain (Mitchel Bakker), a Dutch-born and (largely) trained fullback will be active this season. Champions League winner Bayern Munich wanted to have Dest in their squad. A fellow countryman has been in the back at Manchester City since last summer with Nathan Aké. Chelsea (Ian Maatsen), Liverpool (Sepp van den Berg) and Manchester City (Philippe Sandler) have a Dutchman on hand for the overcrowded schedule. As a means of exchange for Wolverhampton Wanderers, Ki-Jana Hoever ensured that the club of manager Jürgen Klopp could separate Diego Jota from his club in the summer. Despite his genuinely excellent start at Lille, Sven Botman has not yet been in the picture for Orange. That says a lot about the enormous choice that the new national coach Frank de Boer has in his rear. The increased demand for Dutch defenders can be explained by the way in which the game has developed over the past ten years. The Premier League is a good example. Where defenders there sent a total of 109,000 passes in the 2010/11 season, that number had increased to more than 141,000 in 2019/20; an increase of 20 percent. In the same period, the number of eliminated balls decreased from 19,000 to 10,000; almost halved. Just as the number of tackles (almost 25 percent decrease) and interceptions (30 percent) decreased significantly. In short, top defenders are increasingly attacking and defending less and less, as in La Liga, Bundesliga, Serie A and Ligue 1 we see a similar development in the same decade. Actions by defenders in the Premier League: Two tactical reasons underlie this shift. The first is that teams in top competitions have become increasingly better organized. The spaces are often made very small, resulting in longer periods of consecutive possession. Where in 2010 in the Premier League still enough matches followed the classic kick-and-rush pattern of many passes and long balls, most duels there ten years later follow the cat-and-mouse game of a team that falls back and a opponent trying to find an opening. Teams that park the bus require a high ball pace to destroy them. As a result, the number of passes per game increases almost every year. Passes in relation to the total number of ball contacts: The second reason is that counter football has lost popularity among top teams. The division of a block of six defending and a block of four attacking seems outdated. As well as trainers like José Mourinho who advocated this. The concept of total football in which everyone attacks and everyone defends, as with Bayern Munich and Liverpool, has won the fight. This means that there is a need for a different type in the international top. The Netherlands does not seem to have started training defenders better. There has simply been more demand for the kind of defenders that have been produced in the Eredivisie for a long time. Where in December 2014 Dutch experts concluded that too much attention was being paid to the attacking aspect in the defense department, it turned out to be precisely the direction in which international football was heading. The most successful teams at the moment are those that defend the farthest from their own goal. Bayern Munich (David Alaba), Liverpool (Fabinho) and Paris Saint-Germain (Marquinhos) also regularly do this with players in the back who have been trained as midfielder. Top trainers seem convinced that they can still teach them what they have to do in their own box at a later age. Apparently more value is attached to their contribution in possession. The advantage of defenders from the Eredivisie is that they have always gotten a lot of the ball. Where in the Premier League 68 percent of defenders' actions now involve a pass, that was already the case in the Netherlands ten years ago. Just as already in the Bundesliga something was done with the ball at the feet. The Ligue 1, Serie A and La Liga have moved in that direction over the next decade, as has the Premier League. Since there is no shortage of money in these competitions, defenders who are comfortable with the ball at their feet are imported en masse. German defenders have also benefited from this. Antonio Rüdiger (AC Milan), Thilo Kehrer (Paris Saint-Germain), Robin Gosens (Atalanta Bergamo), Robin Koch (Leeds United) and Skhodran Mustafi (Arsenal) are examples. Hateboer and Gosens also symbolize another transition in Atalanta. In Gian Piero Gasperini's 3-4-1-2 system, they play as so-called wingbacks in their strength. While Hateboer in Orange shows his vulnerability when he has to shape the build-up in his own half or ends up in one-on-one duels, such situations rarely take place in Atalanta's system. There Hateboer almost always defends forward towards the back of the opponent. He is often only used offensively around the penalty area, where he has a good cross in house when he is released. Hateboer also regularly scores with his running ability, by showing up at the far post. Wingbacks in this type of system are often actually disguised wing tips, which makes their contribution in possession especially important. In the Netherlands, they are - unintentionally or otherwise - perfectly prepared for this, both in the courses and in the Eredivisie. Because the emphasis is on the attacking aspect. Johan Cruijff has said since the seventies that a failed winger could always be turned into a useful back. "I think it's pretty easy to turn an attacker into a defender," the legendary Number 14 once explained. "An winger knows what a back is doing, where he is. When he ends up in that position himself, he does not have much trouble with it. You just have to teach him a few small things. Especially: how do you defend? This can be done in various ways, positionally for example. So push a winger in a certain direction so that you keep him under control. When should he squeeze and when will he take his man? This is easy to learn because of the overview that such a former winger has. It is also easy to train on a sliding and tackle. " At Ajax, beloved by Cruijff, this has happened continuously in recent years. In the team that reached the Europa League final in 2017, midfielder-trained Daley Sinkgraven was left back. Two years later he played in the quarter finals against Juventus from the eleventh minute in the back with Noussair Mazraoui, Matthijs de Ligt and Daley Blind, all of whom, like him, enjoyed a significant part of their training in midfield. Sergiño Dest, recently sold to Barcelona, was an attacker for years. Under the guidance of former top defenders such as Michael Reiziger and Winston Bogarde, players like Dest were given a crash course in defense only later. That turned out to be no objection to being able to participate at a high level. Perhaps the wrong lesson has been learned from the stories of players like Stefan de Vrij, who explain that they have only just mastered defending abroad. Namely that they should have been taught such knowledge early on in their Dutch education. Scientific research, however, shows that the brains of boys on average are only able to think more abstractly, make reasoned choices and act from an increased concentration and focus from the age of sixteen. Exactly the qualities that are crucial for a top defender. The details of defending the profession can therefore be learned at a later age. Until then, you can gain a lead by working a lot with the ball. The Netherlands has by accident done that very well. https://www.vi.nl/pro/waarom-heeft-nederland-opeens-zoveel-goede-verdedigers